Dekolonizacja Afryki na przykładzie Kenii

Kolonie w Afryce

Pod koniec lat 70. XIX wieku, większość Afryki była niezależna od Europy. Jednak w ciągu ostatnich 20 lat XIX wieku Europejczycy podbili 85% kontynentu, narzucając swoją władzę w formie kolonii, protektoratów i powiernictw, która trwała do końca lat 50. XX wieku. Tylko Liberia i Etiopia utrzymały niezależność, choć Etiopia została podbita przez Włochy w 1935 roku. Kolonialna władza w Afryce trwała od 70 do 80 lat, a mimo krótkiego okresu miała ogromne znaczenie dla historii kontynentu.

Początki dekolonizacji Afryki

Dekolonizacja Afryki postępowała szybko, zaczynając w 1956 roku od odzyskania niepodległości przez Maroko i Sudan, a osiągając szczyt w 1960 roku, kiedy to 17 państw stało się niezależnymi. Proces ten zakończył się w 1990 roku wraz z niepodległością Namibii. Historia Afryki może więc być podzielona na trzy fazy: niepodległość przedkolonialna, okres władzy kolonialnej i niepodległość pokolonialna.

Droga Afryki do niepodległości pokolonialnej

W okresie kolonialnym rozwój stosunków międzynarodowych w Afryce został zahamowany. Proces włączania Afryki w globalny system był całkowicie kontrolowany przez mocarstwa kolonialne, które kierowały się własnymi interesami. Wewnętrzne stosunki międzynarodowe Afryki również uległy stagnacji, gdyż kolonizatorzy izolowali swoje terytoria od siebie i innych kolonii. Polityka ta dotyczyła handlu, kontaktów ludności oraz tworzących się elit politycznych. Dopiero w fazie niepodległości pokolonialnej, która zaczęła się w 1960 roku, Afryka zaczęła rozwijać suwerenne stosunki międzynarodowe. Obecnie afrykańskie stosunki międzynarodowe rozwijają się zarówno wewnątrz kontynentu, jak i w systemie globalnym. Afryka najpóźniej ze wszystkich kontynentów włączyła się do tych procesów, co skutkuje wysokimi kosztami historycznego opóźnienia.

Opis zawartości pracy

Celem pracy jest analiza procesu dekolonizacji i powstawania niepodległych państw w Afryce na przykładzie Kenii.

Praca składa się ze wstępu, trzech rozdziałów i zakończenia. Pierwszy rozdział poświęcony jest ogólnym rozważaniom na temat państwa w prawie międzynarodowym. Poszczególne punkty tego rozdziału poświęcone są takim zagadnieniom, jak: pojęcie państwa, prawo narodów do samostanowienia oraz uznanie międzynarodowe państwa.

W drugim rozdziale przedstawiono podstawowe zagadnienia dotyczące historii dekolonizacji Afryki, a mianowicie periodyzację dziejów Afryki, okres podboju kolonialnego Afryki, a także pokolonialną niepodległość państw afrykańskich.

Trzeci, jednocześnie ostatni rozdział pracy, skupia się już na problemach współczesnej Kenii. Na samym początku tego rozdziału dokonano ogólnej charakterystyki Kenii, natomiast w dwóch następnych punktach przybliżone takie problemy, jak korupcja w Kenii oraz prostytucja w Kenii.

Podstawę źródłową pracy stanowią monografie z zakresu prawa międzynarodowego publicznego i nauki o państwie, monografie dotyczące rysu historycznego Afryki, zwłaszcza Afryki wschodniej, a także materiały internetowe poświęcone współczesnym problemom Kenii.