Opis pracy
Celem pracy jest omówienie najważniejszych zagadnień dotyczących funkcjonowania izb morskich.
Izby morskie zostały utworzone w Polsce na mocy ustawy z dnia 18 marca 1925 r. . Izby pierwszej instancji powstały w Gdańsku i w Wejherowie, zaś odwoławczą instancją była izba w Starogardzie. Izbie Morskiej w Gdańsku ustawa powierzyła prowadzenie dochodzeń w sprawach wypadków morskich, które zdarzyły się w obrębie portu gdańskiego oraz na gdańskich wodach terytorialnych, natomiast Izbie Morskiej w Wejherowie - wszystkie wypadki morskie, które zdarzyły się poza akwenami wód gdańskich. Ta druga izba była więc właściwą do prowadzenia dochodzeń w sprawach wypadków wszystkich polskich statków handlowych, które zdarzyły się na morzu pełnym, na polskich wodach terytorialnych, wewnętrznych i portowych z wyjątkiem wód gdańskich. Dochodzenie w stosunku do statków bander obcych ograniczone było tylko do wypadków, które zdarzały się na terytorialnych wodach polskich (właściwa tylko Izba Morska w Wejherowie) lub gdy dochodzenie zarządziło Ministerstwo Przemysłu i Handlu. W poważnych wypadkach, do jakich zaliczono śmierć człowieka, zatonięcie statku lub jego porzucenie, oraz na zarządzenie Ministerstwa Przemysłu i Handlu izba morska była obowiązana wszcząć dochodzenie. Wszczęcie dochodzenia w innych wypadkach pozostawiono uznaniu izby .
Do wybuchu II wojny światowej ustawa o izbach morskich podlegała czterokrotnej nowelizacji. Zmiany te związane były ściśle z reorganizacją sądów i władz marynarki handlowej. W 1930 roku przeniesiono siedzibę Izby Morskiej z Wejherowa do Gdyni. Stało się to możliwe w związku z utworzeniem w Gdyni z dniem 1 stycznia 1928 r. sądu powiatowego. W ten sposób zrealizowany został wysuwany jeszcze w 1924 roku w Sejmowej Komisji Morskiej postulat usytuowania izby morskiej w mieście portowym. W tym samym roku ustanowiono w Gdyni siedzibę Odwoławczej Izby Morskiej przy nowo utworzonym w Gdyni Wydziale Zamiejscowym Sądu Okręgowego w Starogardzie. 1 października 1932 r. w miejsce Wydziału Zamiejscowego utworzony został w Gdyni Sąd Okręgowy. Następstwem tego była kolejna zmiana ustawy o izbach morskich w 1933 r.. Na tej podstawie Odwoławcza Izba Morska ustanowiona została przy Sądzie Okręgowym w Gdyni .
Na podstawie ustawy z 1925 r. izby morskie reaktywowały swą działalność po 1945 r., przy czym w 1949 r. powołano izbę morską w Szczecinie . Obecnie izby morskie działają na podstawie ustawy z dnia 1 grudnia 1961 r. o izbach morskich .
Praca składa się z trzech rozdziałów. W rozdziale pierwszym przybliżono zagadnienie właściwości izb morskich - zarówno właściwości rzeczowej, jak i miejscowej. Drugi rozdział pracy poświęcony jest omówieniu charakteru prawnego i organizacji izb morskich. Natomiast rozdział trzeci dotyczy przebiegu postępowania przed izbami morskimi. W rozdziale tym poruszono takie kwestie, jak: dochodzenie, rozprawa, orzeczenia izby morskiej, sankcje wymierzane przez izbę morską oraz środki odwoławcze.
Podstawę źródłową pracy stanowi literatura dotycząca izb morskich, literatura związana z dziedziną prawa morskiego oraz organami ochrony prawnej. W pracy wykorzystano także teksty aktów normatywnych.