Administracyjno-prawne formy nadzoru budowlanego

Celem pracy jest przedstawienie relacji, w jakich pozostają organy wykonujące administracje publiczną w zakresie spraw dotyczących, budowy, utrzymania i rozbiórki obiektów budowlanych, czyli z podmiotami administracyjnymi, które mają nadzór w tym zakresie.

Relacje te, wynikające ze specyfiki konkretnych spraw administracyjnych, rodzą różne oczekiwania ze strony zarówno podmiotów administracyjnych, jak i aparatu administracyjnego.

Unormowanie tych powiązań, a za tym idące poddanie ich przepisom prawa materialnego, wyznacza granice ingerencji państwa

w konkretnej dziedzinie życia społecznego, jaką jest budownictwo.

W demokratycznym państwie każda, a szczególnie władcza aktywność administracji publicznej, a taką jest na pewno nadzór budowlany, który niewątpliwie towarzyszy nam w życiu, wymaga legitymacji w postaci kompetencji nadanej prawem pozytywnym.

W poszczególnych rozdziałach pracy zamieszczono wiedzę dotyczącą konkretnych tematów związanych z dziedziną budownictwa oraz utrzymaniem i rozbiórką budowli.

W rozdziale pierwszym zajęto się się zagadnieniem definicji nadzoru budowlanego. Omówiono też wszystkie organy nadzoru budowlanego, ich uprawnienia i kompetencje. W rozdziale tym zajęto się Głównym Inspektorem Nadzoru Budowlanego jako najważniejszym organem administracji publicznej w tej dziedzinie.

Rozdział drugi jest opisem kompetencji, jakie występują w zakresie nadzoru budowlanego. Podzielony jest na poszczególne zadania, z jakimi ma do czynienia administracja państwowa, nadzorująca w naszym kraju, utrzymanie i rozbiórkę obiektów budowlanych, nadzoru nad realizacją budowy i robót, samowolną zmianą sposobu użytkowania obiektów budowlanych oraz katastrofami budowlanymi.

W trzecim rozdziale pracy przedstawiono całą procedurę administracyjną związaną z wydaniem decyzji administracyjnej, pozwolenia na budowę oraz możliwości i tryb odwoławczy, który przysługuje w przypadku odwołania każdej ze stron postępowania.