Kryzys męskości we współczesnym świecie

Feminizacja życia zastała panów sfrustrowanych i zupełnie nieprzystosowanych do nowej roli. Coraz częściej słyszy się o zjawisku zwanym „kryzysem męskości”, czyli rosnącej trudności w uzyskaniu odpowiedzi na pytanie: co oznacza być mężczyzną? (Melosik 2002: 8). Według badaczek Elisabeth Badinter i Nancy Chodorow, kształtowanie męskiej tożsamości w naszej kulturze polegało od wieków na podkreślaniu różnic, opozycji do kobiecości. Prawdziwy mężczyzna rozwija więc w sobie to, co przeczy kobiecości. Ale jak ma dziś budować tę tożsamość na zaprzeczaniu kobiecości, która tak już daleka jest od obowiązującego przez stulecia stereotypu? Kiedyś było czymś oczywistym, że mężczyzna pracuje, utrzymuje rodzinę, jest stanowczy, zdecydowany i nie okazuje swych emocji. Do niemęskich obowiązków należało zaś z kolei prowadzenie domu czy zajmowanie się dziećmi – to stanowiło domenę kobiet. Dziś owo tradycyjne pojęcie męskości nie jest już takie oczywiste (Bunda 2006: 5-7).

Praca porusza w szczególności kwestie historii badań nad męskością, definiuje pojęcie męskości, określa przyczyny kryzysu męskości, a także ukazuje wskaźniki kryzysu męskości.