Filozofia jako dziedzina poznawcza i praktyczna - specyfika filozoficznego poznawania świata i człowieka oraz jej rola w życiu ludzkim.

Specyfika filozoficznego poznawania świata i człowieka opiera się na postrzeganiu rzeczywistości w sposób wielowymiarowy i wieloaspektowy. Ze względu na różnorodność otaczającej nas rzeczywistości nie sposób uporządkować jej pod kątem aspektów bardziej lub mniej ważnych. Jest to kwestia subiektywnego odczucia człowieka patrzącego przez pryzmat środowiska, w którym żyje. Niemożliwy jest, zatem sposób utworzenia jednego, słusznego punktu widzenia wyjaśniającego otaczającą rzeczywistość. Stąd mnogość teorii i koncepcji wypracowanych na przestrzeni wieków przez jednostki wybitne, zajmujące się zgłębianiem filozofii jako nauki traktującej o umiłowaniu mądrości. Jako pierwszy owego sformułowania użył Pitagoras, rozumiejąc tutaj mądrość jako cechę wyłącznie boską, człowieka natomiast określając mianem „miłośnika mądrości”. Klasyczna koncepcja filozofii koncentruje się wokół zagadnień czysto poznawczych, postrzeganych z perspektywy człowieka i kierującej nim „potrzeby racjonalizacji poglądu na świat”. Można, zatem wnioskować, że w tym ujęciu filozofia jest wiedzą zdobytą za sprawą naturalnych zdolności poznawczych człowieka. Ujmuje istotę rzeczy, zmierza do poznania ostatecznych racji, jest analizą tego, co istnieje lub co jest dane.