Opis pracy
Celem pracy jest omówienie problematyki dotyczącej chuligaństwa stadionowego jako problemu EURO’2012.
Decyzja Komitetu Wykonawczego Europejskiej Unii Piłkarskiej (UEFA) przyznająca Polsce i Ukrainie prawo do zorganizowania Mistrzostw Europy w Piłce Nożnej Euro 2012 stworzyła całkowicie nową sytuację w zakresie bezpieczeństwa imprez masowych. Kwestia utrzymania porządku publicznego na polskich stadionach przestała być wyłącznie wewnętrznym problem naszego kraju, nabrała charakteru międzynarodowego. Szczególnie trudna jest sytuacja Policji, która musi sprostać ogromnemu wyzwaniu, jakie niesie ze sobą decyzja UEFA. Przyjmuje się bowiem, że działania pseudokibiców stanowią jedno z istotnych źródeł zagrożeń, które mogą zdestabilizować przebieg Euro 2012. Należy zaakcentować, iż faktyczna rola Policji, zwłaszcza w świetle ustawy o bezpieczeństwie imprez masowych, jest znacznie większa niż powinna. To przecież na klubach sportowych ciąży obowiązek wdrażania efektywnej polityki bezpieczeństwa. Na podstawie doświadczeń zagranicznych służb policyjnych w zakresie zabezpieczania imprez zbliżonych swym rozmiarem do Euro 2012 zauważono, iż „w trakcie trwania mistrzostw policjanci muszą być przygotowani do wytężonego wysiłku trwającego przez cały czas (4-5 tygodni). Należy przewidzieć dla nich odpowiednie zaplecze socjalne (napoje, posiłki) oraz miejsca odpoczynku, gdyż niejednokrotnie sytuacja nie pozwoli im na powrót do domów. Bardzo duża liczba kibiców uniemożliwi również skuteczną interwencję pojedynczych patroli policyjnych (niejednokrotnie miejsca grupowania kibiców będą tak zatłoczone, że nie będzie można tam wejść, dlatego też nie należy próbować wyprowadzać kogoś z tłumu - jedynie można dokumentować wszelkie zakłócenia, a później podejmować próbę identyfikacji i zatrzymania .
Problematyki bezpieczeństwa w związku z tak wielką imprezą jak EURO-2012 na pewno nie można bagatelizować, ponieważ zjawisko chuligaństwa stadionowego nie jest błahe. Trzeba bowiem pamiętać, że w czasach nowożytnych problem bezpieczeństwa i porządku publicznego na obiektach sportowych oraz w ich bezpośrednim sąsiedztwie pojawił się w Wielkiej Brytanii w latach sześćdziesiątych XX wieku. Najczęściej organizatorzy i służby porządkowe spotykali się z atakami na graczy i sędziów, bójkami kibiców poszczególnych drużyn, rzucaniem na płytę stadionu niebezpiecznych przedmiotów, niszczeniem infrastruktury stadionowej. Równocześnie zaczęły pojawiać się nowe subkultury młodzieżowe, których chuligańskie zachowania sprowadzały się do ataków na kibiców drużyn przeciwnych. Agresywne zachowania pseudokibiców angielskich coraz częściej powielane były w innych krajach w Europie i na świecie. Agresywnym zachowaniom na stadionach coraz częściej towarzyszyły elementy nacjonalistyczne i rasistowskie. Zjawiska te stały się szczególnie groźne w latach osiemdziesiątych ubiegłego wieku. Odnotowano wówczas przypadki chuligańskich zachowań na stadionach w Luksemburgu, Danii, RFN, Hiszpanii, Francji, Ameryce Południowej. Zdarzały się przypadki, że konflikty pomiędzy kibicami przeciwnych drużyn przeradzały się w konflikty zbrojne .
Praca podzielona została na trzy rozdziały. W rozdziale pierwszym zatytułowanym „Chuligaństwo stadionowe - zagadnienia wprowadzające” przedstawione zostały kwestie dotyczące definicji chuligaństwa stadionowego, historycznych aspektów chuligaństwa stadionowego, jak również przyczyn zjawiska chuligaństwa stadionowego.
W rozdziale drugim zatytułowanym „Prawne aspekty bezpieczeństwa imprez masowych w kontekście EURO’2012” scharakteryzowano szczegółowe kwestie takie, jak: bezpieczeństwo imprez sportowych w prawie europejskim, przestępstwa i wykroczenia w świetle ustawy z dnia 20 marca 2009 r. o bezpieczeństwie imprez masowych, zakaz wstępu na imprezę masową jako środek karny, zatrzymanie stadionowe i około stadionowe.
W rozdziale trzecim p.t. „Zapobieganie chuligaństwu stadionowemu i jego zwalczanie” zawarte są rozważania na temat sposobów zapewniania bezpieczeństwa osobom obecnym na imprezie sportowej, wykorzystania zapisów z systemu monitoringu TV w postępowaniu karnym, a także wykorzystywania baz danych oraz innych źródeł w celu zwalczania chuligaństwa stadionowego.
Podstawę źródłową pracy stanowią monografie dotyczące chuligaństwa stadionowego, subkultur młodzieżowych, a zwłaszcza tzw. „szalikowców”. W pracy wykorzystano także literaturę z zakresu bezpieczeństwa imprez masowych, a także literaturę karnistyczną poświęconą problematyce przestępstw i wykroczeń w świetle ustawy z dnia 20 marca 2009 r. o bezpieczeństwie imprez masowych, jak również problematyce zatrzymania sprawców przestępstw popełnionych w związku z przebiegiem imprezy masowej.