Przygotowanie do starości

Starość jest etapem i stanem w życiu człowieka i ma charakter statyczny, natomiast starzenie się interpretuje się najczęściej jako proces rozwojowy i w takim ujęciu jest to proces dynamiczny. Postrzegane zmiany społeczne i ekonomiczne, jak również towarzyszący im szybki postęp techniczny, ale i informatyczny, oraz podwyższanie stopy życiowej ludzi wraz z rozwojem i osiągnięciami medycyny prowadzą do wydłużenia okresu życia człowieka. Skutkiem tych zależności jest szybkie zwiększanie liczby ludności w zaawansowanym wieku w stosunku do osób, które przychodzą na świat.

Starość jest nieunikniona i świadomość takiego stanu rzeczy ma każdy człowiek. Może ona przebiegać w zróżnicowany sposób i przyjmować różne oblicza, jednak nie sposób postrzegać jej jako choroby, ponieważ stanowi ona etap rozwoju osobistego, który w sposób naturalny następuje po ukończeniu okresu dojrzałości. W przeszłości pojawiały się jednak interpretacje, zgodnie z którymi starzenie postrzegane było jako pojawiająca się i postępująca etapami niewydolność istotnych dla funkcjonowania organizmu narządów.

Praca skupia się na zdefiniowaniu pojęcia starości. Przedstawiono teorie starzenia się oraz nawiązano do aspektów związanych z przygotowaniem do starości i edukacji z tym związanej. Opisano także potrzeby osób starszych.