Agroturystyka

Celem pracy jest omówienie funkcjonowania przedsiębiorstw agroturystycznych w Polsce na przykładzie wybranych przedsiębiorstw agroturystycznych w województwie opolskim. W dzisiejszych czasach turyści, zastanawiając się nad miejscem wypoczynku często wybierają małe, ciche i spokojne miasteczka lub wsie położone z dala od zgiełku dużych aglomeracji. Coraz większą popularność zdobywa agroturystyka. Należy jednak zaznaczyć, że agroturystyka jest jedynie częścią turystyki wiejskiej.

Turystyka wiejska jest pojęciem znacznie szerszym i oznacza formę rekreacji odbywającej się na obszarach prawdziwej wsi i obejmuje wielorakie rodzaje aktywności rekreacyjnych związanych z przyrodą, wędrówkami, turystyką zdrowotną, krajoznawczą, kulturową i etniczną, która bezpośrednio wykorzystuje zasoby i walory wsi. Dodatkowo należy podkreślić, iż turystyka wiejska może rozwijać się zarówno we wsiach typowo rolniczych jak i letniskowych. Natomiast agroturystyka związana jest bezpośrednio z gospodarstwem rolnym. Turyści przebywający w danym gospodarstwie oprócz zakwaterowania mogą współuczestniczyć w życiu danego gospodarstwa agroturystycznego, korzystać z walorów otoczenia i gospodarstwa .

Turyści są niezbędnym elementem funkcjonowania gospodarstw agroturystycznych i to dzięki nim jest możliwe finansowanie działalności tych gospodarstw. Jeśli strumień turystów przekracza 20 tys. osób rocznie, można uznać, że jest to strumień znaczący. W literaturze najczęściej są podawane wielkości od 7 tys. do 15 tys. w skali roku . Strumień turystów zależy od wielu czynników: bliskości miasta, dobrego dojazdu, produktów i usług oferowanych przez gospodarstwo, stosowanej reklamy itp. Ponadto strumień zmienia się w czasie i zależy od pory dnia, dnia tygo¬dnia lub pory roku. Z obserwacji wynika, że największy napływ turystów ma miejsce wczesnym popołudniem, od piątku do niedzieli oraz w okresie wakacyjnym, natomiast najmniejszy - przed południem, w poniedziałki, w okresie późnej jesieni i zimy. Strumień przychodów jest funkcją strumienia turystów oraz stosowanej strategii cenowej. Jeśli statystyczny turysta pozostawi w gospodarstwie tylko 20 złotych, to w wypadku 7 tys. odwiedzin daje to przychód 140 tys. zł rocznie. Dlatego niezmiernie ważna jest dla prowadzących działalność agroturystyczną znajomość klientów .

Agroturystyka pozwala nie tylko na regenerację sił, ale jednocześnie na poznanie piękna krajobrazu różnych regionów Polski, przy jednoczesnym poznaniu odmiennego stylu życia. Turystyka wiejska i agroturystyka w Polsce, choć mają swoją wieloletnią tradycję, przez długi okres czasu obejmowała swoim zasięgiem niewielki zakres działania. Jej gwałtowny rozwój, podobnie jak w krajach Unii Europejskiej, przypada na lata 90. Zmiany społeczno-gospodarcze, jakie miały miejsce na początku lat 90. wywołały negatywne skutki na wsi, a wyrazem tych zmian było zubożenie znacznego odsetka mieszkającej tam ludności. Dochody rodzin rolniczych stały się niższe o około 40% w porównaniu z dochodami ludności nierolniczej. To spowodowało, że wiele osób mieszkających na wsi podjęło poszukiwania pozarolniczych źródeł dochodu, a jednym z nich stały się usługi turystyczne. Agroturystyka jest postrzegana jako jedna z form wielofunkcyjnego zagospodarowania obszarów wiejskich, umożliwiająca wykorzystanie dodatkowych źródeł dochodu i wolnych zasobów (pracy i środków), które dotychczas prawie nie były wykorzystane .

Duży udział w promowaniu terenów i gospodarstw agroturystycznych mają władze lokalne. Ich rolą jest promocja własnego terenu na zewnątrz i wewnątrz gminy, mająca na celu przyciągnięcie turystów i udzielenie im jak największej ilości informacji o walorach turystycznych gminy, która powinna być łatwo dostępna, stale aktualna, szeroko rozpowszechnia przy pomocy mediów, sieci Internet, folderów, gazetek, wspólnie z innymi lokalnymi instytucjami współpracującymi z gminą. Równie istotną formą pośredniej pomocy oferowanej rolnikom są działania władz lokalnych w dziedzinie infrastruktury technicznej i społecznej, które poprawiają stan zagospodarowania gminy i podnosząc jej atrakcyjność .

Praca podzielona została na cztery rozdziały. W rozdziale pierwszym omówione zostały zagadnienia wprowadzające do problematyki związanej z agroturystyką, takie jak: definicja agroturystyki, funkcje oraz znaczenie agroturystyki, prawne podstawy działalności agroturystycznej, rozwój agroturystyki w Polsce w aspekcie historycznym, usługi i produkty agroturystyczne.

W rozdziale drugim opisane zostały podmioty rynku agroturystycznego, a mianowicie: przedsiębiorstwa agroturystyczne, agroturystów oraz formy współpracy podmiotów agroturystycznych.

Trzeci rozdział pracy poświęcony został zagadnieniom dotyczącym usług i produktów oferowanych przez przedsiębiorstwo agroturystyczne. W rozdziale tym dokładnie opisano takie rodzaje usług i produktów agroturystycznych, jak: hotelarstwo, gastronomia, agroturystyka właściwa, sprzedaż bezpośrednia, wypoczynek i rozrywka, sport, terapia, jak również usługi i produkty agroturystyczne związane z etnografią. W czwartym, ostatnim rozdziale pracy omówiono usługi agroturystyczne świadczone przez wybrane przedsiębiorstwa agroturystyczne w województwie opolskim. W pierwszym punkcie tego rozdziału dokonana została charakterystyka omawianego regionu. Następnie przeprowadzono analizę SWOT gospodarstw agroturystycznych w województwie opolskim. Na końcu tego rozdziału dokładnie omówiono wyniki badań ankietowych.

Tytuły rozdziałów:
1. Wstęp
2. Pojęcie, funkcje i znaczenie agroturystyki
3. Podmioty rynku agroturystycznego
4. Usługi i produkty oferowane przez przedsiębiorstwo agroturystyczne
5. Charakterystyka usługi agroturystycznych w województwie opolskim
6. Zakończenie
7. Bibliografia