Co znajdziesz na tej stronie?
Opis pracy
Wprowadzenie do tematyki pracy
Każdy człowiek w swoim życiu miał większą lub mniejszą styczność ze sportem, zarówno w znaczeniu praktycznym – próba podjęcia aktywności fizycznej, jak i teoretycznym – przyglądanie się rywalizacji sportowców „na żywo”, przed ekranem telewizora lub innego urządzenia elektronicznego. Z biegiem lat uświadomiono sobie, jak istotną rolę pełni on w świecie i ilu ludzi chce mieć dostęp do najważniejszych wydarzeń sportowych z poszczególnych dyscyplin. Z pomocą technologii zaczęto transmitować zmagania atletów, dzięki czemu ludzie mieli do nich dostęp, niezależnie od miejsca, w jakim się znaleźli: „nie ma dziś sportu bez mediów, ale i nie ma mediów bez sportu”. Sport jest jednym z najpopularniejszych sektorów, stąd zaczęto podejmować decyzje o polepszeniu transmisji telewizyjnych, by nie traciły zainteresowania, a wręcz przeciwnie – przyciągały coraz większą liczbę osób. Dzięki rozwiązaniom technologicznym ewoluowały, a wraz z nimi zmieniało się słowo, przekazywane podczas widowiska. Komentarz sportowy, bez którego trudno wyobrazić sobie transmisje z poszczególnych zawodów również przeszedł transformacje, by zadowolić odbiorców i sprawić, że komunikat, który zostanie im przekazany, będzie na najwyższym poziomie.
Zarys metodologiczny pracy
Pomimo znaczącej liczby lektur, dotyczących transmisji telewizyjnych oraz komentarza sportowego, w przekonaniu autora, dostępne publikacje nie wyczerpują wszystkich aspektów odnośnie do tych zagadnień. Przez widoczny rozwój technologiczny zmienił się sposób przekazu wydarzeń sportowych. Głównym celem pracy jest znalezienie odpowiedzi na następujące problemy badawcze: 1. Jak zmienił się sposób transmitowania wydarzeń sportowych? 2. Co nowe technologie wprowadziły do komentarza sportowego? Przez autora pracy została postawiona hipoteza: rozwój technologii wpływa na profesjonalizacje komentarza sportowego. Analiza została przeprowadzona w rozdziale empirycznym, w którym porównano transmisje sportowe z meczów piłki nożnej na przestrzeni 48 lat.
Do realizacji głównego celu postanowiono wyznaczyć cele szczegółowe, których istotą jest zrozumienie omawianego problemu. Pierwszym z nich było zdefiniowanie pojęcia komentarz sportowy. Nastąpiło to w pierwszym podrozdziale pracy. Nie sposób zapomnieć o zdefiniowaniu transmisji telewizyjnej, co zawiera się na początku drugiego rozdziału. Celem szczegółowym było również prześledzenie kryteriów, którymi powinien kierować się profesjonalny komentator sportowy oraz zwrócenie uwagi na aspekty technologiczne transmisji telewizyjnych z wydarzeń sportowych.
W pracy zostało zastosowanych kilka metod badawczych, w celu logicznego i uporządkowanego wywodu. Jedną z nich jest analogia (analiza komparatystyczna). Jest to metoda wnioskowania: „Analogia opiera się na naczelnym założeniu, że w przyrodzie i w społeczeństwie – obok powszechnie i obiektywnie występującej różnorodności – istnieje również obiektywne podobieństwo rzeczy, zjawisk, procesów, ich cech”. Występuje w przypadku porównania definicji i znalezienia wspólnego mianownika. Wykorzystano ją również w rozdziale empirycznym, podczas zestawienia ze sobą transmisji.
W celu zdefiniowania poszczególnych istotnych elementów zastosowana została kwerenda źródeł: „poszukiwanie potrzebnej informacji w aktach, archiwach, bibliotekach itp.”. Wszelkie dane istotne do zrozumienia pracy zostały wykorzystane dzięki tej metodzie. Zapoznano się z literaturą przedmiotu i na jej podstawie wyodrębniono i zaprezentowano w pracy najważniejsze, w przekonaniu autora koncepcje.
Metoda historyczna okazała się ważnym aspektem przy przedstawieniu początków istnienia komentarza sportowego, a także transmisji sportowej i dostępności do niej, dzięki poszczególnym stacjom telewizyjnym. Zakłada, że każde zjawisko posiada swoją genezę. W sposób przejrzysty pozwoliła uszeregować poszczególne zdarzenia i wysunąć wnioski, jakie z nich płynęły.
Historycy uważają, że fakty są ustalane w drodze indukcji lub dedukcji: „Tradycyjne rozumienie dedukcji jako „przechodzenie od prawd bardziej ogólnych do mniej ogólnych", a indukcji jako czegoś odwrotnego, tzn. „przechodzenie od prawd mniej ogólnych do bardziej ogólnych”. Autor w swojej pracy posłużył się metodą dedukcji. Rozpoczął wywód od rozdziałów teoretycznych, obejmujących większy zakres, przekazujących dużą ilość informacji, a zakończył go rozdziałem empirycznym, w którym skupia uwagę na wyszczególnionych aspektach – w tym przypadku jest to analiza transmisji z meczów piłki nożnej i porównanie zmian, jakie zaszły z nich na przestrzeni lat.
Ostatnimi metodami, które zostały wykorzystane w pracy, są analizy: ilościowa oraz jakościowa. Zostały one zaakcentowane w rozdziale empirycznym. Pierwsza z nich pozwoliła zwrócić uwagę na takie aspekty jak: liczba zastosowania technologii replay oraz slow motion czy liczba grafik widocznych w poszczególnych spotkaniach. Druga natomiast przysłużyła się m.in. w scharakteryzowaniu komentatorów, relacjonujących przebieg spotkań.
Opis zawartości pracy
Praca składa się ze Wstępu, trzech rozdziałów, Zakończenia oraz Bibliografii. Pierwsze dwa rozdziały mają charakter rozważań teoretycznych, a ostatni stanowi prezentację empirycznego badania analizy transmisji sportowych z meczów piłki nożnej - zmian w nich zachodzących przez rozwój technologiczny.
W pierwszym rozdziale uwaga została skupiona na zagadnieniu, jakim jest komentarz sportowy. Celem autora było rozłożenie go na części pierwsze. Opisał jego definicję, historię oraz rolę. W dalszej części wskazał kryteria, którymi powinien kierować się profesjonalny komentator sportowy, a następnie podkreślił, jak komentarz ewoluował i jakie zmiany w nim zaszły. Ostatni podrozdział pierwszego rozdziału dotyczy wpływu nowych technologii na zjawisko komentarza sportowego – zostało wskazane, jaki miały one wpływ na słowo przekazywane podczas wydarzeń sportowych. W rozdziale zostały zastosowane metody: kwerenda źródeł, analiza komparatystyczna oraz metoda historyczna.
W drugim rozdziale poświęcono uwagę na przybliżeniu zagadnienia: transmisja sportowa. Autor zaczął od opisania jej definicji, historii oraz roli. Następnie przeszedł do podrozdziału, w którym omówił dostępność do transmisji sportowych na przestrzeni lat – wskazał, jak się ona zmieniła i jakie stacje telewizyjne, dotyczące tematyki sportowej, powstały. W dwóch ostatnich podrozdziałach uwzględnił zmiany, które zaszły w przekazywanej transmisji przez rozwój nowych technologii oraz jaki występuje związek między transmisjami sportowymi a marketingiem w nich występującym. W rozdziale zastosowano metody identyczne jak w przypadku rozdziału pierwszego.
W ostatnim rozdziale autor skupił się na analizie transmisji sportowych z meczów piłki nożnej. Miał on na celu wskazać różnice, jakie zaszły w przekazie na przestrzeni lat. Autor badania zestawił ze sobą jedenaście spotkań reprezentacji Polski, które odbyły się w ramach eliminacji lub samej imprezy głównej, jaką były Mistrzostwa Świata i wysunął wnioski, które zawarł w podsumowaniu. Analizie zostały poddane takie kryteria jak: liczba zastosowanych kamer, grafika widoczna podczas rywalizacji, technologia replay oraz slow motion, a także porównanie komentatorów, którzy relacjonowali spotkania. Autor w rozdziale tym miał na celu stwierdzenie, czy hipoteza postawiona na początku badania, która brzmiała: rozwój technologii wpływa na profesjonalizacje komentarza sportowego, jest prawdziwa. W rozdziale empirycznym, prócz wcześniejszych metod, zastosował również metodę dedukcji oraz analizę jakościową i ilościową.
W pracy wykorzystano literaturę przedmiotu, szczególnie pomocną w toku pisania rozdziałów charakteryzujących zjawisko komentarza oraz transmisji sportowej. Niezwykle pomocne okazały się pozycje Andrzeja Ostrowskiego: „Dziennikarstwo sportowe” oraz „Telewizyjna transmisja sportowa, czyli największy teatr świata”. W lekturach tych znaleziono odpowiedzi dotyczące zarówno jednego jak i drugiego zagadnienia – ich definicje, historie, a także zmiany zachodzące na przestrzeni lat. Istotna, zwłaszcza w pierwszym rozdziale, okazała się lektura Przemysława Szewsa oraz Rafała Siekiery: „Zawód dziennikarz, komentator sportowy: kulisy pracy i warsztatu”, z której to kilkakrotnie zaczerpnięto wypowiedzi znanych dziennikarzy sportowych, którzy wypowiadali się o swoim zawodzie. W przypadku określenia kryteriów, jakimi powinien posługiwać się profesjonalny komentator sportowy, większość informacji zawartych udało się uzyskać dzięki książkom Tadeusza Kononiuka, w których odnaleziono takie zagadnienia jak: kompetencje, kwalifikacje oraz próba odpowiedzi na pytanie: czy dziennikarstwo można zaliczyć do profesji?
Pomocne okazały się także materiały internetowe. Skorzystano z artykułów Beaty Grochali, które charakteryzowały się ogromną znajomością dziedziny i pozwoliły wykorzystać wiele istotnych aspektów jak np. rozróżnienie pojęć: relacja, komentarz a sprawozdanie sportowe czy podkreślenie fenomenu telewizyjnej transmisji sportowej. Kilkakrotnie w pracy nastąpiło również odwołanie do tekstu Izabeli Wasztyl: „Sport jako wojna – na przykładzie telewizyjnych transmisji sportowych z meczów piłki nożnej”.
Transmisje sportowe zawarte w rozdziale empirycznym zostały zbadane dzięki internetowej Bibliotece PZPN, do której bezpłatny dostęp posiada każdy zalogowany użytkownik na stronie internetowej www.laczynaspilka.pl. Oferuje ona możliwość ponownego obejrzenia najważniejszych spotkań reprezentacji Polski.
Praca mieści się w zakresie paradygmatu interpretacjonistycznego. Zawarte w niej wyniki badań mają charakter zobiektywizowany, a nie obiektywny. Oznacza to, że wywody i konkluzje stanowić mają przede wszystkim zachętę do kontynuacji oraz pogłębiania dyskusji naukowej w odniesieniu do ewolucji transmisji sportowych, oraz słowa w nich występującego.