Bezrobocie w Polsce

Bezrobocie jest jednym z najtrudniejszych problemów społecznych i gospodarczych obecnych gospodarek. W ostatnich latach wielkość bezrobocia zwiększyła się istotnie w krajach rozwiniętych gospodarczo. Pojawiło się bezrobocie masowe w krajach postsocjalistycznych centralnej i wschodniej Europy. Bezrobocie jest zjawiskiem ekonomicznym, które jest dowodem niepełnego wykorzystania potencjału produkcyjnego społeczeństwa. W inny sposób definiowane jest bezrobocie w kategoriach zjawisk gospodarczych i w takim ujęciu rozpatruje się je jako część ludzi, którzy są zdolni do pracy i jej poszukuje, jednak nie może znaleźć zatrudnienia. Bezrobocie jest związane z pewnymi komplikacjami socjalnymi, jednak z punktu widzenia teorii ekonomii jest zjawiskiem normalnym, które podlega zarówno prawom popytu, jak i podaży. Stroną popytową są tu pracodawcy, którzy poszukują pracowników, a stronę podażową reprezentują ludzie, którzy szukają pracy. Komplikacje socjalne, o których mowa związane są w szczególności z brakiem możliwości zaspokojenia poszczególnych rodzajów potrzeb przez jednostki społeczne, które pozostają bez pracy. Co więcej brak pracy może prowadzić do powstawania sytuacji patologicznych, wynikających z braku środków do życia, gdy ludzie zmuszeni są do funkcjonowania na skraju ubóstwa, w nędzy, co z kolei może prowadzić do łamania prawa w celu zaspokojenia podstawowych potrzeb.

Bezrobocie wpływa niekorzystnie na kondycję danego kraju i sytuację poszczególnych gospodarstw domowych, a także całego społeczeństwa konkretnego kraju lub obszaru. Aspekty związane z bezrobociem doczekały się wielu interpretacji w teoriach ekonomicznych, choć stanowią również obszar zainteresowania nauk socjologii oraz psychologii. Bezrobocie stanowi obszar zainteresowania niniejszej pracy. Praca składa się z trzech rozdziałów.

W pracy korzystano z kluczowych pozycji literaturowych analizowanej problematyki, czego przykładem może być „Ekonomia” Begga i Fishera, „Leksykon pracy, bezrobocia i zabezpieczenia społecznego” Sadowskiego i Wacha, czy „Neoklasyczne teorie zatrudnienia: tradycja i współczesność” Kwiatkowskiego. Duże znaczenie miały również akty prawne nawiązujące do analizowanej problematyki, jak ustawa „o promocji zatrudnienia i instytucjach rynku pracy”.

Pierwszy rozdział pracy stanowi wprowadzenie do podstawowych zagadnień analizowanej problematyki. W pierwszej kolejności skupiono się na przedstawieniu definicji bezrobocia, jako punktu wyjścia do dalszych rozważań. Ponieważ bezrobocie nie jest kategorią jednolitą i możliwe jest dokonanie podziału bezrobocia na rodzaje, wyszczególniono na łamach rozdziału rodzaje bezrobocia. Skupiono się również na przedstawieniu podstawowych teorii bezrobocia, które wykształciły się na przestrzeni lat, a które dowodzą, że jest to zagadnienie szczególnie kontrowersyjne i wymagające dogłębnej analizy i zrozumienia.

Drugi rozdział pracy zawiera analizę sytuacji związanej z bezrobociem w Polsce. W celu określenia sytuacji w Polsce konieczne było odwołanie się do danych statystycznych wybranych krajów świata, co umożliwiło porównanie sytuacji w Polsce do sytuacji pozostałych obszarów świata. W dalszej części rozdziału przedstawiono zmiany stopy bezrobocia w Polsce w poszczególnych latach. Ostatnia część rozdziału skupia się na przedstawieniu struktury bezrobocia w Polsce.

Ostatni rozdział pracy porusza problematykę przeciwdziałania bezrobociu, co jest szczególnie istotnym działaniem w każdym kraju, szczególnie jednak w krajach, w których stopa bezrobocia jest wysoka. Opisane zostały formy pasywne i aktywne przeciwdziałania bezrobociu. Odniesiono się również do wykorzystania funduszy unijnych na walkę z bezrobociem.