Współpraca nauczyciela z rodzicami, jako istotny czynnik wspomagający rozwój dziecka

Prawidłowy rozwój i funkcjonowanie człowieka w znacznej mierze zależne jest od warunków środowiskowych, które stanowią jego najbliższe otoczenie. Za najważniejsze elementy ludzkiego życia uznaje się: rodzinę, grupę rówieśniczą oraz szkołę. Refleksja nad tymi czynnikami, dogłębne poznanie sposobów ich funkcjonowania oraz roli, jaką pełnią w psychospołecznym rozwoju jednostki pozwala na dobór adekwatnych oddziaływań wychowawczych. Dla nauczycieli i wychowawców spotkania z rodzicami, monitorowanie sposobów spędzania wolnego czasu przez uczniów oraz ich stosunek do szkoły i nauki są ważnym źródłem informacji stwarzającym podstawy do diagnozy postaw i zachowań podopiecznych. Najbliższe środowisko powinno dostarczać młodemu człowiekowi wzorców prawidłowych zachowań społecznych oraz budować jego system wartości. Każde otoczenie wywiera wpływ na proces wychowania jednak specyfika tych oddziaływań odnosi się również do internalizacji zachowań niepożądanych.

Pierwszy rozdział pracy skupia się na przedstawieniu podstawowych środowisk wychowawczych oraz ich współpracy w zaspokajaniu potrzeb rozwojowych dzieci. Przybliżono podział środowisk wychowawczych i przedstawiono ich struktury. Opisano postawy rodzicielskie i ich znaczenie w funkcjonowaniu jednostki. Nawiązano do osoby nauczyciela jako kreatora aktywności dziecka w jego otoczeniu.

Drugi rozdział pracy przedstawia aspekt współpracy rodziców z instytucjami oświatowo-wychowawczymi. Przedstawione zostały cele i zadania współpracy rodziców z instytucjami oświatowo-wychowawczymi, nawiązano do form współpracy instytucji oświatowo-edukacyjnych z rodzicami. Przybliżono wzajemne oczekiwania we współpracy nauczycieli i rodziców. Opisano akty prawne regulujące współpracę rodziców z instytucjami oświatowo-wychowawczymi.