Opis pracy
Cel pracy to analiza zagadnień wymierzania kary dyscyplinarnych w stosunku do osób odbywających karę pozbawienia wolności.
Kodeks karny wykonawczy zawiera w art. 5 § 1 bardzo ważny kanon polskiego prawa. Stanowi więc, że skazany jest podmiotem sprecyzowanych w Kodeksie karnym wykonawczym obowiązków i praw. Oznacza to, że skazany nie może być traktowany jedynie jako przedmiot oddziaływań i zabiegów wychowawczych, resocjalizacyjnych. Skazany nie może być również traktowany jako przedmiot środków przymusu stosowanych dla wyegzekwowania poddania się karze i zastosowanych środków. W całym procesie wykonywania orzeczeń muszą być zachowane podmiotowe prawa skazanego, dotyczące położenia prawnego, w jakim się znajduje. Co więcej, muszą być przestrzegane przez skazanego a także przez organy wykonania orzeczeń obowiązki dotyczące właściwego wykonania orzeczeń. Jest to warunek praworządnego wykonywania orzeczeń, a równocześnie ważny element wychowawczego oddziaływania na skazanych. Należy pamiętać, że przepis art. 5 § 1 k. k. w. odnosi się do obowiązków i praw skazanego „określonych w niniejszym kodeksie”. Rozchodzi się tu zatem nie o wolności i prawa obywatela i człowieka w ogóle, jednak o obowiązki i prawa, które stanowią element stosunku prawnego pomiędzy skazanym a organem wykonującym orzeczenie.
Ważne dopełnienie reguły traktowania skazanego jako podmiotu postępowania wykonawczego stanowi treść art. 4 § 1 k. k. w. Zgodnie z tym przepisu „kary, środki karne, zabezpieczające i zapobiegawcze realizuje się w sposób humanitarny, z poszanowaniem godności ludzkiej skazanego. Zakazuje się stosowania tortur albo nieludzkiego lub poniżającego traktowania i karania skazanego”. Położenie prawne i faktyczne skazanego zależy w szczególności od rodzaju kary albo zastosowanego środka. Inne jest przy efektywnym pozbawieniu wolności, a inne przy karze ograniczenia wolności, jeszcze inne przy stosowaniu środków probacyjnych czy zabezpieczających. Niektóre z tych kar albo środków penalnych są jednorazowym aktem wymiaru sprawiedliwości (na przykład. grzywna albo odszkodowanie), inne - w szczególności kara pozbawienia wolności - pozwalają rozwinąć albo nawet zakładają cały system rygorów i metod oddziaływania wychowawczego.
Rzecz jasna status prawny skazanego odbiega zasadniczo od położenia prawnego każdego innego obywatela, wobec którego regułą jest, że właściwym prawom towarzyszą właściwe obowiązki. W kontekście skazanego na pierwszy plan wysuwają się jego obowiązki, co wynika z faktu prawomocnego skazania go za działanie, którym wyrządził konkretną szkodę. Na podstawie treści art. 5 § 2 k. k. w. skazany ma obowiązek stosować się do wydanych przez odpowiednie organy poleceń zmierzających do wykonania orzeczenia. Kodeks karny wykonawczy określa również prawne konsekwencje dotyczące nierespektowania przez skazanego rygorów i obowiązków w toku wykonania orzeczenia. W doktrynie podkreśla się, że „granice podmiotowych praw skazanego można określić dopiero w odniesieniu do obowiązków związanych z wykonaniem orzeczenia”.
Cechą współczesnych rozwiązań jest skłonność do szczegółowej limitacji ograniczeń związanych z pozbawieniem wolności i w miarę szczegółowego określenia treści uszczupleń w sferze praw skazanego związanych z konkretną karą albo zastosowanym środkiem. To dążenie do coraz bardziej dokładnego określenia stopnia ograniczeń praw skazanego przy wykonywaniu orzeczeń pozostaje w ścisłym związku z określeniem obowiązków skazanego w ramach postępowania wykonawczego. Suma praw i obowiązków skazanego określa jego sytuację w ramach postępowania wykonawczego, określa jego status prawny.
Praca została podzielona na trzy rozdziały. W pierwszym rozdziale przeanalizowano przesłanki wymierzania kar dyscyplinarnych osobom odbywającym karę pozbawienia wolności, w drugim rozdziale przedstawiono katalog kar dyscyplinarnych, z kolei w trzecim rozdziale przybliżono procedurę wymierzania kar dyscyplinarnych.
Tytuły rozdziałów:
1. Wstęp
2. Przesłanki wymierzania kar dyscyplinarnych osobom odbywającym karę pozbawienia wolności
3. Katalog kar dyscyplinarnych
4. Procedura wymierzania kar dyscyplinarnych
5. Zakończenie
6. Bibliografia
Podobne prace
Odbywanie kary pozbawienia wolności przez kobiety
Rodzaj pracy: Magisterska | Stron: 107
Przerwa i odroczenie w wykonywaniu kar sądowych
Rodzaj pracy: Licencjacka | Stron: 64
Długoterminowe kary pozbawienia wolności
Rodzaj pracy: Magisterska | Stron: 119