Znaczenie cech psychopatycznych w podejmowaniu działań przestępczych

Pojęcie osobowości psychopatyczneh

W ciągu ostatnich dwóch dekad obserwuje się wzrost zainteresowania różnymi podejściami do psychopatii. Opracowano ogólnie przyjęty model psychopatii autorstwa Patricka, Fowlesa i Kruegera, który stanowi podstawę interpretacji w dalszych badaniach. W tym modelu psychopatia jest definiowana jako konfiguracja cech takich jak rozhamowanie, zdecydowanie i bezduszność. Rozhamowanie oznacza ogólną skłonność do impulsywności i braku samokontroli, objawiającą się w przesadzonej pewności siebie, dążeniu do dominacji i nadzwyczajnej odporności na stres. Bezduszność natomiast odnosi się do kryminalnego aspektu psychopatii, charakteryzującego się brakiem empatii, skłonnością do okrucieństwa i wykorzystywania innych.

Osobowość psychopatyczna należy do grupy zaburzeń osobowości, które mają znaczący wpływ na funkcjonowanie społeczne i indywidualne. Zaburzenia te cechują się utrwalonymi wzorcami zachowania, które mogą powodować trudności w relacjach interpersonalnych, pracy czy życiu codziennym. Nie są one przejściowe, lecz wynikają z głęboko zakorzenionych struktur osobowościowych. Termin "psychopatia" używany jest obecnie do określenia klasycznych zaburzeń osobowości, a jego stosowanie jest kontrowersyjne ze względu na negatywne konotacje emocjonalne.

Przyczyny kształtowania się osobowości psychopatycznej

Przyczyny zaburzeń osobowości, zwłaszcza tych psychopatycznych, nie zostały jednoznacznie określone. Wśród podejrzewanych czynników znajdują się zarówno czynniki wrodzone, jak i środowiskowe. Biologiczne podłoże psychopatii często wiąże się z nieprawidłowym funkcjonowaniem sieci neuronalnych, zwłaszcza w obszarach związanych z emocjonalnością, takich jak układ limbiczny. Brak kontroli impulsów i agresywnych zachowań może być efektem zaburzeń w tych obszarach, co może również powodować brak empatii i wyrzutów sumienia. Istnieją również hipotezy dotyczące zaburzeń neuroprzekaźników i hormonów, ale nie zostały one potwierdzone.

Środowiskowe czynniki ryzyka obejmują brak poczucia bezpieczeństwa, złe relacje rodzinne, przemoc oraz uzależnienie od substancji psychoaktywnych. Warunki rodzinne, takie jak przemoc czy zaniedbanie, mogą prowadzić do znacznych urazów psychicznych i kształtować nieprawidłową osobowość. Także metody wychowawcze, oparte na przemocy czy surowej dyscyplinie, mogą wpływać na rozwój nieprawidłowych cech osobowości u dzieci.

Opis zawartości pracy

Celem niniejszej pracy jest przedstawienie zagadnienia związanego ze znaczeniem cech psychopatycznych w podejmowaniu działań przestępczych. Główny problem badawczy to analiza ewentualnej zależności pomiędzy cechami psychopatycznymi a działaniami przestępczymi jednostki.

Praca składa się z 3 rozdziałów. Metoda badawcza zawarta w pracy to krytyczna analiza literatury. Pytania badawcze postawione w pracy to:

• W jaki sposób agresja nieletnich wpływa na zachowania przestępcze?
• Jakie cechy osobowości sprzyjają działaniom przestępczym?
• Czy cechy psychopatyczne mają bezpośredni wpływ na działania seryjnych morderców?

Odpowiedzi na powyższe pytania zawarto w kolejnych rozdziałach pracy.

W rozdziale pierwszym przedstawiono pojęcie przestępczości oraz agresji nieletnich jako potencjalnego czynnika sprzyjającemu przestępczości.

Rozdział drugi to analiza cech osobowości, ze zwróceniem szczególnej uwagi na osobowość psychopatyczną. W rozdziale przedstawiono cechy objawy osobowości psychopatycznej oraz zwrócono uwagę na przyczyny tych zaburzeń.

W ostatnim rozdziale, mając na uwadze przedstawione cechy osobowości psychopatycznej przedstawiony został przypadek seryjnego mordercy obrazujący zachowania osób posiadających cechy osobowości psychopatycznej.

Całość opracowania oparto na literaturze z zakresu pedagogiki i psychologii oraz przeprowadzanych w tym zakresie badaniach.