Podział spółek handlowych

Podział i rodzaje spółek handlowych znajduje swoje źródło w regulacjach prawnych poświęconych temu zagadnieniu. Podstawą takiego podziału jest Kodeks spółek handlowych [Dziennik Ustaw z 2000 r., Nr 94, Poz. 1037 z póź. zm] wprowadzony wraz z początkiem 2001 roku, na miejsce wcześniejszego Kodeksu handlowego.[Dziennik Ustaw z 1934 r., Nr 57, Poz. 502 z póź. zm] Kodeks spółek handlowych podtrzymał część wcześniejszych rodzajów spółek, ale wprowadził również nowe ich typy, jednocześnie dostosowując ich organizację do specyficznych cech i potrzeb gospodarki rynkowej w Polsce.

Do spółek prawa handlowego obecnie zalicza się:

· spółkę jawną,

· spółkę partnerską,

· spółkę komandytową,

· spółkę komandytowo-akcyjną,

· spółkę z ograniczoną odpowiedzialnością,

· spółkę akcyjną.

Zawarcie umowy spółki handlowej oznacza zobowiązanie się wspólników lub akcjonariuszy do dążenia do osiągnięcia wspólnego celu przez wniesienie wkładów i jeśli umowa lub statut danej spółki to zakłada, przez współdziałanie w określony w umowie sposób.

Zgodnie z podziałem wprowadzonym przez Kodeks spółek handlowych wyróżnia się dwie grupy spółek:[Dziennik Ustaw z 2000 r., Nr 94, Poz. 1037 z póź. zm]

· spółki osobowe,

· spółki kapitałowe.

Do spółek osobowych zalicza się:

· spółkę jawną,

· spółkę partnerską,

· spółkę komandytową,

· spółkę komandytowo – akcyjną.

Spółka osobowa może we własnym imieniu nabywać prawa, co obejmuje również własność nieruchomości i innego rodzaju prawa rzeczowe. Może również zaciągać zobowiązania, pozywać i sama być pozywaną. Spółka osobowa realizuje swoją działalność pod własną firmą.

Do spółek kapitałowych zalicza się:[Krzysztof Drupka „Formy prawne firmy”, Warszawa, 2005, Eksporter, str. 6.]

· spółkę z ograniczoną odpowiedzialnością,

· spółkę akcyjną.

Spółka cywilna jest jedynym typem spółki osobowej, której regulacja ma swoje umiejscowienie w kodeksie cywilnym, który zakłada, że przez umowę spółki wspólnicy zobowiązują się zmierzać do uzyskania wspólnego celu o charakterze gospodarczym przez działanie w sposób oznaczony, a w szczególności przez wniesienie wkładów. Spółka cywilna jest więc formą gospodarczego współdziałania osób i może być utworzona do każdego celu gospodarczego, zarówno krótkookresowego, jak i długookresowego, adekwatnie do woli wyrażanej przez strony.[Dziennik Ustaw z 1964 roku, nr 16, poz. 93 „Kodeks cywilny”, art. 860]

Wniesione przez wspólników wkłady mające postać własności rzeczy lub innego rodzaju praw, świadczenie przez wspólników usług, jak również dochody, które są uzyskiwane przez spółkę cywilną w trakcie jej trwania, są wspólnym majątkiem wspólników. Nie mogą oni nim rozporządzać oraz dzielić go, dopóki spółka istnieje. Za zobowiązania spółki odpowiadają wspólnicy w sposób solidarny. Oznacza to, że każdy wspólnik w całości odpowiada wspólnym majątkiem spółki, ale również majątkiem osobistym.

Wszyscy wspólnicy mają prawo do równego udziału, tak w zyskach, jak i stratach spółki. Zasada ta ma miejsce niezależnie od tego jaki jest rodzaj i wartość wkładu, który został wniesiony do spółki, choć wspólnicy mają możliwość odmiennego ustalenia zasad takiego uczestnictwa, jednak nie ma możliwości wykluczenia wspólnika od udziału w zyskach spółki.

1. Podstawowy podział spółek handlowych

1.1. Spółki osobowe

Działalność gospodarcza, realizowana przez osoby fizyczne jest określana popularnie jednoosobową działalnością gospodarczą lub firmą jednoosobową. Jest to najprostsza forma działalności podmiotów na rynku. Prowadzenie przedsiębiorstwa przez jedną osobę nie w każdym przypadku jest korzystnym rozwiązaniem. W niektórych sytuacjach niezbędna jest współpraca kilku osób, do osiągnięcia zamierzonego celu gospodarczego lub sfinansowania działalności. W takich sytuacjach, jeśli przedsiębiorca przewiduje, że większe korzyści może osiągnąć dzięki współpracy z inną osobą, warto przeanalizować wybór właściwej formy współpracy. Najczęściej spotykaną jest w takich sytuacjach forma spółki.

O wyborze rodzaju spółki decydować będzie szereg czynników, związanych z rozmiarem zakładanej działalności, celem, jaki ma być przez spółkę osiągnięty, okres przez jaki ma przebiegać współpraca, czy wielkość posiadanego kapitału.

Spółki osobowe charakteryzuje to, że podstawą ich istnienia i działalności są wspólnicy. Skład osobowy spółek ma więc cechę trwałości, a istotne stają się osobiste cechy wspólników. Prowadzą oni bowiem sprawy spółki, ich prawa i obowiązki w stosunku do spółki są równe i ponoszą także odpowiedzialność za jej zobowiązania.

Podstawowe cechy spółek osobowych są następujące:[Krzysztof Drupka „Formy prawne firmy”, Warszawa, 2005, Eksporter, str. 3.]

· brak osobowości prawnej,

· posiadają względnie trwały skład osobowy,

· istotne dla spółki stają się osobiste cechy wspólników, dlatego też poznanie spółki jest możliwe dzięki prześledzeniu jej historii,

· wspólnicy realizują w sposób bezpośredni sprawy spółki,

· wspólnicy mają prawa w spółce, ale także zobowiązania wobec niej,

· kapitał spółki zmienia się,

· wspólnicy odpowiadają solidarnie za zobowiązania spółki,

· utworzenie spółki ma miejsce w chwili zawarcia umowy spółki.

Wszystkie spółki osobowe poza spółką cywilną są zaliczane do grupy spółek handlowych i jest to spółka jawna, partnerska, komandytowa i komandytowo – akcyjna. Spółka jawna prowadzi przedsiębiorstwo pod własną firmą nie będąc jednocześnie inną spółką handlową. Umowa spółki jawnej powinna mieć formę aktu notarialnego. W odróżnieniu od spółki cywilnej ma cechy charakterystyczne dla podmiotów prawa, może bowiem nabywać prawa i zaciągać zobowiązania, pozywać i być pozywana, jak również zostać uznana za upadłą nie pociągając jednocześnie upadłości wspólników. Jednak podobnie jak w spółce cywilnej, wspólnicy prowadzą w sposób bezpośredni sprawy spółki i mogą reprezentować ją na zewnątrz, a za zobowiązania spółki odpowiadają w sposób solidarny całym swoim majątkiem, tak spółki, jak również osobistym. Wykorzystanie spółki jawnej, jako formy organizacyjnej i prawnej w działalności gospodarczej jest w Polsce nieznaczne. Przyczyną takiego stanu rzeczy jest nieznaczna różnica od spółki cywilnej przy jednoczesnych znacznie zwiększonych wymaganiach czasochłonnych i kapitałochłonnych w odniesieniu do wymaganych procedur związanych z jej założeniem.

Spółka komandytowa ma na celu prowadzenie przedsiębiorstwa pod własną firmą, w której poza wierzycielami za zobowiązania zaciągnięte przez spółkę odpowiada co najmniej jeden wspólnik bez ograniczeń i określany on jest mianem komplementariusza, a odpowiedzialność przynajmniej jednego wspólnika, zwanego komandytariuszem, jest ograniczona. Ustawodawca nie wymaga, by spółka komandytowa prowadziła firmę w ramach większego rozmiaru lub gospodarstwa rolnego, jak miało to miejsce we wcześniejszych regulacjach. Możliwe jest więc wykorzystanie spółki komandytowej jako formy dowolnej działalności o charakterze gospodarczym.

Kolejnym rodzajem spółki osobowej jest spółka partnerska, która jest spółką osobową, utworzoną przez wspólników, zwanych partnerami, celem realizacji wolnego zawodu w ramach spółki prowadzącej przedsiębiorstwo pod własną firmą. Jako pierwowzór takiej spółki posłużyła amerykańska spółka partnerska, w której co najmniej jeden wspólnik odpowiada za zobowiązania spółki bez ograniczeń, a odpowiedzialność pozostałych wspólników jest ograniczona. Partnerami w tym rodzaju spółki mogą być tylko osoby fizyczne, które mają uprawnienia do wykonywania wolnych zawodów, których listę określa ustawa. Wymienić tu można następujące przykłady zawodów:[Dziennik Ustaw z 2000 r., Nr 94, Poz. 1037 „Kodeks spółek handlowych”, art. 88]

· adwokaci,

· aptekarze,

· architekci,

· inżynierowie budownictwa,

· biegli rewidenci,

· brokerzy ubezpieczeniowi,

· doradcy podatkowi,

· maklerzy papierów wartościowych,

· doradcy inwestycyjni,

· księgowi,

· lekarze,

· lekarze dentyści,

· lekarze weterynarii,

· notariusze,

· pielęgniarki,

· położne,

· radcy prawni,

· rzecznicy patentowi,

· rzeczoznawcy majątkowi,

· tłumacze przysięgli.

Spółka partnerska może być interesującą formą dla realizacji działalności gospodarczej przez osoby wykonujące wolny zawód. W szczególności w ramach prawa podatkowego możliwe jest uniknięcie podwójnego opodatkowania, ponieważ każdy z partnerów odprowadza podatek adekwatnie do uzyskiwanych dochodów.

Ostatnim typem spółki osobowej jest spółka komandytowo – akcyjna, która ma na celu realizację zadań przedsiębiorstwa pod własną firmą, w ramach której w stosunku do wierzycieli za zobowiązania spółki przynajmniej jeden wspólnik odpowiada bez ograniczeń i nazywany jest komplementariuszem, a przynajmniej jeden wspólnik jest akcjonariuszem. Akcjonariusz ma obowiązek świadczeń sprecyzowanych w ramach statutu spółki. Taka spółka jest połączeniem dwóch typów spółek, czyli komandytowej i akcyjnej. W odniesieniu do stosunku prawnego komplementariuszy i wkładów tych wspólników do spółki, przy wyłączeniu wkładów na kapitał zakładowy, stosowane są przepisy związane ze spółką komandytową. W pozostałych kwestiach stosowane są przepisy dotyczące spółki akcyjnej, co obejmuje w największym stopniu przepisy związane z kapitałem zakładowym, wkładami akcjonariuszy, akcjami, radą nadzorczą i walnym zgromadzeniem.

Do podstawowych zalet spółek osobowych zaliczyć należy:[Krzysztof Drupka „Formy prawne firmy”, Warszawa, 2005, Eksporter, str. 6]

· mniejsze niż w spółkach kapitałowych formalności związane z założeniem,

· ograniczone koszty rozruchu,

· korzyści fiskalne,

· dodatkowe źródła kapitału inwestycyjnego,

· duże możliwości zarządzania.

Podstawowymi wadami spółek osobowych są:

· nieograniczona odpowiedzialność współzałożycieli,

· podział przywództwa,

· trudności z dobraniem właściwych współpartnerów,

· możliwość powstania konfliktów między założycielami.

1.2. Spółki kapitałowe

Spółki kapitałowe mają prawo do zaciągania we własnym imieniu zobowiązań i nabywania praw. Podstawową różnicą między spółkami zaliczanymi do grupy osobowych i kapitałowymi jest to, że pierwsza grupa spółek nie posiada osobowości prawnej, a spółki kapitałowe automatycznie otrzymują taką osobowość, kiedy zostają wpisane do rejestru.

2. Specyfika spółek kapitałowych

2.1. Spółka z ograniczoną odpowiedzialnością

Spółka z ograniczoną odpowiedzialnością może być zawierana tak przez jedną, jak i przez większą liczbę osób, jeśli tylko regulacje prawne nie ograniczają takich możliwości w konkretnych przypadkach. Przepisy szczególne wykluczają również możliwość wykorzystania takiej formy spółki dla prowadzenia działalności bankowej i ubezpieczeniowej. Nazwa spółki wynika z faktu, że wspólnicy spółki ponoszą w niej odpowiedzialność tylko do wysokości wniesionego wkładu, a sama spółka, będąc osobą prawną, odrębną od wspólników, odpowiada za swoje zobowiązania własnym majątkiem w sposób nieograniczony.

Założenie spółki z ograniczoną odpowiedzialnością jest procedurą bardziej skomplikowaną, niż w przypadku spółek osobowych i niezbędne jest spełnienie warunków związanych z zawarciem umowy spółki, wniesieniem całego kapitału zakładowego, ustanowieniem władz spółki i dokonaniem wpisu do Rejestru Przedsiębiorstw.

Pierwszym z etapów jest zawarcie umowy spółki. Umowa taka musi być przygotowana w formie aktu notarialnego, w innym przypadku nie będzie ważna, podobnie w odniesieniu do aktu założycielskiego, jeśli spółka zakładana jest przez jedną osobę. Umowa spółki z ograniczoną odpowiedzialnością powinna zawierać co najmniej:[Publikacja „Informacje o tworzeniu i zgłaszaniu spółki z ograniczoną odpowiedzialnością do Krajowego Rejestru Sądowego”, Warszawa, 2005, Ministerstwo Sprawiedliwości RP, str. 1-10]

· firmę i siedzibę spółki, przy czym w nazwie konieczne jest zaznaczenie, jaki jest rodzaj spółki,

· przedmiot działalności spółki,

· czas trwania spółki, chyba, że jest nieograniczony,

· wysokość kapitału zakładowego,

· określenie, czy wspólnik może mieć jeden udział, w przypadku gdy wspólnicy mogą mieć więcej niż jeden udział wszystkie udziały są równe, a jeśli mogą mieć tylko jeden udział, wtedy wielkości udziałów mogą być nierówne,

· liczbę i wartość nominalną udziałów, które zostają objęte przez poszczególnych wspólników spółki.

Kapitał zakładowy spółki z ograniczoną odpowiedzialnością jest określony kwotą pieniężną, która stanowi sumę udziałów wszystkich wspólników i jednocześnie jest pierwotnym majątkiem spółki. Jest to więc wartość czystego majątku, który spółka zobowiązuje się utrzymać w całości i nie rozdzielać pomiędzy poszczególnych wspólników. Kapitał ten jest również podstawą odpowiedzialności spółki w odniesieniu do wierzycieli i gwarancją jej wypłacalności, co ma także duże znaczenie, gdy spółka ubiega się o kredyty bankowe.

Cały kapitał zakładowy winien być przez założycieli wpłacony przed powstaniem spółki, czyli przed wpisaniem jej do Rejestru Przedsiębiorstw. Istnieje możliwość wniesienia kapitału zakładowego tak w formie gotówkowej, jak również w formie wkładu niepieniężnego, określanego mianem aportu, czyli prawa do ruchomości, nieruchomości, czy innych praw majątkowych. Kapitał jest dzielony na części, określane udziałami, które stanowią odzwierciedlenie praw i obowiązków wspólnika, które wynikają ze stosunku spółki.

Ustanowienie władz spółki z ograniczoną odpowiedzialnością jest wymagane ze względu na formę organizacyjną i prawną spółki z ograniczoną odpowiedzialnością. Władze spółki będę prowadziły sprawy spółki i reprezentowały ją na zewnątrz w obrocie, czego przykładem może być reprezentacja spółki przed sądem. Do władz spółki z ograniczoną odpowiedzialnością zaliczyć można:[Wojciech Czarnecki „Spółka z ograniczoną odpowiedzialnością”, Toruń, 2006, Kujawsko-Pomorskie Centrum Obsługi Inwestora w Toruniu, str. 2]

· zarząd,

· zgromadzenie wspólników,

· w określonych przypadkach radę nadzorczą,

· w określonych przypadkach komisję rewizyjną.

Rada nadzorcza i komisja rewizyjna nie są obligatoryjnymi organami wszystkich spółek z ograniczoną odpowiedzialnością, ale ich powstanie wymaga powołania ich w ramach umowy spółki lub w późniejszej uchwale.

Powstanie spółki z ograniczoną odpowiedzialnością zależy od dokonania wpisu w ramach Rejestru Przedsiębiorstw, co oznacza, że charakter wpisu jest konstytutywny. Z chwilą rejestracji spółka z ograniczoną odpowiedzialnością otrzymuje osobowość prawną.

Zgłoszenie spółki z ograniczoną odpowiedzialnością do rejestru powinno obejmować następujące aspekty:

· firmę, siedzibę i adres spółki,

· zakres działalności spółki,

· wielkość kapitału spółki,

· sprecyzowanie, czy wspólnicy mogą mieć więcej niż jeden udział,

· imiona, nazwiska i adresy członków zarządu i sposób reprezentacji spółki, przy czym wszystkie zmiany w tym zakresie winny być zgłaszane do rejestru, ponieważ wskazują one wspólników, którzy uprawnieni są do reprezentowania spółki i bez takiego wpisu spółka nie mogłaby funkcjonować w obrocie krajowym, jak i przed organami takimi jak sądy itp.,

· imiona i nazwiska członków rady nadzorczej lub komisji rewizyjnej, jeśli takie organy zostały ustanowione,

· w przypadku wnoszenia przez wspólników wkładów niepieniężnych, czyli aportów, oznaczenie takiej okoliczności,

· czas trwania spółki, jeśli jest on określony w umowie,

· wskazanie pisma przeznaczonego do ogłoszeń spółki, jeśli umowa spółki to przewiduje.

Wniosek o zarejestrowanie takiej spółki wymaga dołączenia następujących dokumentów:

· umowy spółki,

· oświadczenia wszystkich członków zarządu, że wkłady wymagane do pokrycia kapitału zakładowego zostały przez nich wniesione, przy czym wymagane jest ich wniesienie w całości,

· dowód ustanowienia władz spółki, przy podaniu ich składu osobowego,

· listę wspólników określającą ich imiona i nazwiska, ewentualnie określającą ich firmy, jeśli wspólnikami spółki są inne firmy,

· wzory podpisów członków zarządu spółki.

Pozostałe czynności związane ze spółką z ograniczoną odpowiedzialnością, związane z uzyskaniem numeru NIP, Regon, założeniem konta bankowego itp. są takie same jak dla innych przedsiębiorców.

2.2. Spółka akcyjna

Spółka akcyjna może być zawiązana w celu realizowania każdego celu, który jest dozwolony w świetle obowiązujących przepisów prawnych, tak gospodarczego, jak i innego, jak kulturalnego, charytatywnego, społecznego itp. Najczęściej spółka akcyjna ma formę działalności gospodarczej, która ułatwia tworzenie dużych firm i koncentrowanie kapitału. Tworzenie takiej spółki jest możliwe, w sytuacji, gdy wspólnicy dysponują odpowiednio dużym kapitałem i zamierzają emitować akcje firmy.

Spółka akcyjna jest typowym rodzajem spółki kapitałowej, która bazuje na kapitale wspólników, a nie na ich cechach osobistych. Ma ona osobowość prawną, co oznacza, że stanowi odrębny dla wspólników podmiot, który samodzielnie może występować w obrocie, jak również nabywać prawa, zaciągać zobowiązania i występować przed organami sądami itp.

Spółka akcyjna opiera się na kapitale, a inne cechy wspólników nie mają dla spółki znaczenia, może ona skupiać znacznie większą liczbę wspólników, co dotyczy również wspólników drobnych, mogących wnosić znacznie niższe wkłady niż w spółce z ograniczoną odpowiedzialnością.

Powstanie spółki akcyjnej wymaga:[Publikacja „Spółka akcyjna – prawodawstwo”, Warszawa, 2005, eMSP, str. 4]

· zawarcia aktu założycielskiego spółki i sporządzenia statutu,

· pokrycia kapitału zakładowego,

· powołania odpowiednich organów spółki,

· wpisania do rejestru sądowego.

Założyciele spółki akcyjnej samodzielnie, lub przy udziale osób trzecich (przedstawicieli) muszą wyrazić zgodę na powstanie spółki i zatwierdzić treść statutu. Działanie to pod rygorem nieważności musi mieć formę aktu notarialnego. Konieczne jest również określenie ilości i rodzaju akcji, które będą objęte przez każdego z założycieli, cenę emisyjną akcji i termin wpłat na akcje, jak również zatwierdzenie pierwszych władz spółki.

W sytuacji, w której w zawiązaniu spółki i obejmowaniu akcji, uczestniczą osoby nie będące założycielami spółki, niezbędna jest na to zgoda założycieli, która znajdzie odpowiedni zapis w statucie lub później w określonym akcie przystąpienia do spółki osób trzecich. Przygotowanie statutu jest obowiązkiem założycieli spółki, którymi mogą być tak osoby fizyczne, jak i prawne. Spółka akcyjna nie może być zawiązana tylko przez jednoosobową spółkę z ograniczoną odpowiedzialnością.

Statut spółki powinien zostać przygotowany w formie aktu notarialnego, a w przeciwnym przypadku nie będzie ważny i musi obejmować:[Aleksander Karkos „Spółka akcyjna”, Warszawa, 2005, PARP, str. 2]

· nazwę i siedzibę spółki, przy czym nazwa może być dowolna, pod warunkiem umieszczenia dodatku spółka akcyjna lub skrótu S.A.,

· przedmiot działalności spółki,

· czas trwania spółki, jeśli jest ograniczony,

· wysokość kapitału zakładowego i kwoty wpłaconej przed rejestracją na pokrycie kapitału zakładowego,

· nominalną wartość akcji i ich ilości wraz z określeniem, czy są to akcje imienne, czy na okaziciela,

· liczba akcji poszczególnych rodzajów i uprawnień, jakie są z nimi związane, jeśli takie akcje są przewidywane,

· imiona i nazwiska, jak również adresy założycieli,

· liczba członków zarządu i rady nadzorczej, lub przynajmniej najmniejszą wymaganą lub największą możliwą liczbę członków tych organów i podmiot, który jest uprawniony do ustalenia ich składu,

· przynajmniej zbliżona wielkość wszystkich kosztów, jakie zostały poniesione lub które obciążają spółkę na dzień jej utworzenia,

· pismo do ogłoszeń, jeśli spółka zamierza takowych dokonywać, także poza Monitorem Sądowym i Gospodarczym.

Jeśli spółka zamierza wydawać inne tytuły uczestnictwa w dochodach lub majątku spółki, poza akcjami lub planuje obciążyć wspólników obowiązkami wybranych świadczeń na rzecz firmy, co nie dotyczy zapłaty za akcje, to sprawy takie powinny znaleźć swoje uregulowanie w statucie.

Powołanie organów spółki akcyjnej jest realizowane przez zgromadzenie organizacyjne założycieli, które może decydować o powołaniu zarządu i rady nadzorczej

Kapitał spółki akcyjnej powinien wynosić co najmniej 500.000 zł, jednak w okresie zawiązywania spółki wystarczające jest pokrycie w gotówce jednej czwartej części sumy nominalnej kapitału. Kapitał akcyjny może być pokrywany tak w gotówce, jak i we wkładach niepieniężnych, czyli aportów. Należy dodać, że kapitał mogą pokrywać sami założyciele, ale również osoby, które zapisały się na akcje na drodze publicznej subskrypcji.[Edyta Walczak „Spółka z ograniczoną odpowiedzialnością a spółka akcyjna – podobieństwa i różnice”, Warszawa, 2005, Zespół Ekspertów Prawnych i Ekonomicznych ESSENCE, str. 2]

Spółka akcyjna musi zostać wpisana do rejestru sądowego i wpis ten ma charakter konstytutywny, co oznacza, że spółka akcyjna funkcjonuje jako niezależna od wspólników osoba prawna tylko od chwili jej zarejestrowania. Jest to więc ostateczny etap w procedurze powstawania spółki.

Wpis spółki akcyjnej do rejestru powinien precyzować określenie:

· firmy, siedziby, adresu i przedmiotu działalności spółki,

· wysokości wkładu akcyjnego,

· ilości i wartość nominalną akcji,

· ilości akcji, które są uprzywilejowane i rodzaj ich uprzywilejowania,

· jaka część kapitału została wpłacona przed rejestracją spółki akcyjnej,

· imion i nazwisk członków rady nadzorczej spółki,

· sprecyzowanie, czy akcjonariusze wnoszą wkłady niepieniężne,

· czas trwania spółki, jeśli został ograniczony,

· określenie wskazanego w ramach statutu pisma do ogłoszeń spółki.

Do zgłoszenia konieczne jest dołączenie:

· statutu,

· aktów zawiązania spółki i objęcia akcji,

· oświadczenia każdego z członków zarządu, że sprecyzowane w ramach statutu wpłaty na akcje zostały zrealizowane w sposób zgodny z prawem,

· dowód wpłaty na akcje, który byłby potwierdzony przez bank lub dom maklerski, a wpłata ta zostałaby dokonana na rachunek spółki w trakcie organizacji,

· stwierdzenie ustanowienia władz spółki przy wyszczególnieniu składu osobowego,

· dowód zezwolenia i zatwierdzenia wkładu w sytuacji, jeśli takie dokumenty są wymagane, a dotyczy to tylko spółek z udziałem zagranicznym.

Pozostałe czynności związane z uzyskaniem przez spółkę numeru NIP, Regonu, założeniem konta bankowego itp., są dokładnie takie same, jak w przypadku innego rodzaju spółek.

Członkowie zarządu powoływani się spośród wspólników przedsiębiorstwa, choć możliwe jest również powołanie członków spoza grona wspólników.[Dziennik Ustaw z 2000 r., Nr 94, Poz. 1037 „Kodeks spółek handlowych”, art. 201]