Opis pracy
Celem pracy jest omówienie najważniejszych zagadnień związanych z etyką zawodową pracowników administracji publicznej.
Praca w jednostkach administracji publicznej nieodzownie wiąże się z etyką obywatelską. Przez etykę obywatelską rozumieć należy prawa, obowiązki oraz wartości wynikające z etyki normatywnej, wyznaczające pożądane zachowania jednostek w społeczeństwie obywatelskim. Z kolei etykę w życiu publicznym należy zdefiniować jako prawa, obowiązki i wartości określające pożądane zachowania osób pełniących funkcje publiczne - w tym również funkcje administracyjne. Nie da się ukryć, iż etyczny obraz funkcjonariuszy publicznych stanowi pochodną obrazu etycznego społeczeństwa. Funkcjonariusze publiczni nie są przecież „ulepieni z innej gliny”. Tak jak postępowanie i zachowanie obywateli kształtuje obraz etyczny wspólnoty samorządowej (gminy, osiedla, sołectwa), tak postępowanie i zachowanie urzędników kształtuje obraz etyczny aparatu administracji publicznej. Aparat ten nie stanowi tylko i wyłącznie bezdusznej struktury organizacyjnej i proceduralnych powiązań między nimi, lecz jest żywą tkanką złożoną z ludzi ze wszystkimi ich słabościami i ułomnościami .
Podstawową zasadą etyki pracy w jednostkach administracji publicznej jest zwykła codzienna przyzwoitość. Polega ona na bezstronności oraz uczciwości, a także na powstrzymaniu się od używania siły, przymusu i przemocy fizycznej lub psychiczne. W pojęciu przyzwoitości mieszczą się ponadto: odpowiedzialność, odwaga i wierność zasadom. Dotyczą one sposobów dążenia do realizacji innych wartości - bardziej fundamentalnych. Odwaga w działaniu i podejmowaniu decyzji ma przede wszystkim charakter moralny i zazwyczaj przejawia się w wierności fundamentalnym zasadom uczciwości, sprawiedliwości oraz bezstronności. Podobnie jest z odpowiedzialnością. Odpowiedzialna jednostka administracji publicznej to taka, która bierze pod uwagę konsekwencję swych działań, decyzji i jest gotowa za nie odpowiadać w sposób rzetelny. Wierność zasadom jest także związana ze sposobami realizacji innych celów. Funkcjonariusze publiczni ujawniają wierność zasadom wówczas, gdy przejawiane wartości nie przeczą sobie i gdy ich działania odzwierciedlają popierane wartości .
Trzeba pamiętać, że w codziennych stosunkach społecznych nie występuje aż tyle zakazów postępowania, ograniczeń i obowiązków. Szczególne wymogi wobec urzędników i polityków związane są z ich charakterem wykonywanych zadań oraz obowiązków w danym środowisku. Obowiązek składania oświadczeń majątkowych lub obowiązek prowadzenia rejestru korzyści stanowi dla przeciętnego obywatela ograniczenie konstytucyjnego prawa do prywatności i wolności. To samo odnosi się do swobody prowadzenia działalności gospodarczej – ograniczonej dla urzędników poprzez zakaz prowadzenia jakiejkolwiek działalności gospodarczej na terenie właściwości urzędu, która mogłaby wywołać podejrzenie o stronniczość lub interesowność. Etyka obywatelska i etyka w życiu publicznym są ze sobą powiązane, aczkolwiek mają inną genezę i cele. Źródłem etyki w życiu publicznym są oficjalne stosunki pomiędzy: politykami, urzędnikami, politykami i urzędnikami oraz funkcjonariuszami publicznymi i obywatelami. Natomiast fundamentem etyki jest prawo naturalne i stanowione. W demokratycznym państwie prawa dąży się do tego, aby normy prawne były zgodne ze standardami etycznymi. Etyka życia publicznego wymaga też skutecznych i praktycznych instytucji prawno-organizacyjnych i proceduralnych, wpływających na rozwój etycznego zarządzania sprawami publicznymi .
Praca została podzielona na trzy rozdziały. W rozdziale pierwszym przedstawiono ogólne zagadnienia dotyczące etyki zawodowej – pojęcie etyki zawodowej, pojęcie zawodu, problematykę kodyfikacji etyki zawodowej.
Rozdział drugi prezentuje kwestie związane z kształtowaniem postaw etycznych wśród pracowników administracji publicznej. Przybliżono tu problematykę doboru kadr, zagadnienia dotyczące kształcenia i doradztwa etycznego, źródeł informacji o obowiązkach etycznych pracowników administracji publicznej, instrumentów kontroli i gwarancji realizacji zasad dobrej administracji, a także odpowiedzialności pracowników administracji publicznej.
Rozdział trzeci zawiera charakterystykę podstawowych czynników wpływających na postawy etyczne pracowników administracji publicznej. W rozdziale tym wyróżniono takie czynniki, jak: praworządność, interes publiczny, bezstronność i neutralność polityczna, profesjonalizm w pracy zawodowej.
Tytuły rozdziałów:
1. Wstęp
2. Etyka zawodowa – zagadnienia wprowadzające
3. Kształtowanie postaw etycznych wśród pracowników administracji publicznej
4. Czynniki wpływające na postawy etyczne pracowników administracji publicznej
5. Zakończenie
6. Bibliografia
Podobne prace
Administracja publiczna w II Rzeczypospolitej
Rodzaj pracy: Magisterska | Stron: 49
Akt administracyjny
Rodzaj pracy: Magisterska | Stron: 83
Kontrola administracji publicznej w PRL
Rodzaj pracy: Licencjacka | Stron: 67